Monday, August 29, 2016

Day 48 tem Day 55: Allerlaatste blogpost!

Day 48: Maandag 22 augustus

Aangezien Adam ons op de hoogte gesteld had over de problemen die hij had gehad met zijn visum, zijn we vandaag naar de immigratiedienst in Lilongwe geweest. Blijkbaar moet het visum verlengd worden als je langer dan een maand in Malawi verblijft. We zijn nogmaals in aanraking gekomen met de corrupte Malawische ordediensten. Na een langgerekt, ongemakkelijk gesprek - het maakt niet uit wat je zegt, ze hebben immers altijd gelijk - dat geen nut had, vroegen ze ons een afkoopsom. Met het dubbele van de normale prijs konden we de verlenging van de visa in orde brengen. Om de stress door te spoelen, aten we frietjes met hamburgers. Na dit hemelse maal werden er verder aankopen gedaan, blog geupdated en een kort bezoek aan de souvenirmarkt gebracht.
Toen we terug aankwamen in Gencoo Village, zag de school er alweer een beetje mooier uit: ter hoogte van de ramen was een strook gepleisterd en geschilderd, alsook een boord aan de deuren. Shadreck was in de wolken, hij zag zijn droomschool voor zich.


Day 49: Dinsdag 23 augustus

De voorgevel werd verder geschilderd, een pilaar gepleisterd en geschilderd en het schoolbord werd gemaakt. Een houten kader werd op de muur getimmerd en opgevuld met pleister en gladgemaakt met een water-cementlaagje. Ondertussen werd het laatste klaslokaal aan de overkant verder gepleisterd.
In de namiddag gingen Ken, Niki en Suzanne naar het nabijgelegen dorpje Kalulu, waarna ze hun weg vervolgden naar de top van een heuvel, daar hadden ze een prachtig uitzicht. Ook onderweg was de natuur behoorlijk mooi bij het passeren van een riviertje en rotsachtige stukken. Op de terugweg werden ze weer vergezeld door een meute kinderen.
's Avonds hebben we onder ons 'raadselavond' gehouden.


Day 50: Woensdag 24 augustus

(Deze ochtend begon met een gesprek met de werkmannen in verband met de diefstal van zondag. Net als wij, betreurden ze ook wat er gebeurd was, en nadat we uitgelegd hadden wat er gebeurd was, kwamen er voorstellen om met witchcraft een schuldige te laten aanduiden, deze louche praktijken zijn we echter absoluut niet van plan.)
Ken en Niki vertrokken in de voormiddag op hun laatste avontuur. Ze gingen een tradtionele Chewa tattoo laten zetten bij de moeder van Thauzen, een werkman. Tussen kakelende kippen in de wachtzaal van Thauzens ouderlijk huisje, werd eerst het vlijmscherpe scheermesje in twee gebroken om te garanderen dat het bloed niet gemengd wordt. Na wat overleg over de betekenis van de symbolen, beet Ken de spits af. Zes sneetjes werden gekerfd in de pols. Vervolgens werd er houtskool in de wondes gewreven. Dan was het de beurt aan Niki, die hetzelfde onderging. Met trots keerden Niki en Ken terug met hun eeuwige herinnering aan Malawi. Niet veel later was het alweer tijd voor een afscheid. Ken verliet ons. Zoals ondertussen traditie geworden is, werd er achter de auto aangehold tot deze in het landschap verdween.
Vandaag werd er ook hard gewerkt. De driehoeken van de zijmuren buiten en de gepleisterde pilaar werden geschilderd. Het eerste schoolbord werd voorzien van een zwarte kleur en het andere schoolbord gepleisterd. Aan de overkant werd het pleisterwerk aan de binnenkant verdergezet.


Day 51: Donderdag 25 augustus

Voor het verdere schilderwerk moet eerst de vloer gelegd worden. Er was voornamelijk werk voor geschoolde werkers. We vergezelden Evance naar de markt nabij het industriegebied voor dumpling ingrediënten en lapa's. Toen we terug waren, stonden de deuren in de blok links. In de namiddag werd de tweede laag witte verf aan de driehoeken buiten nog afgewerkt. Er werd na het werk nog wat met de bal gespeeld. Ook wordt er hier heel wat gezongen en gedanst, dat Afrikaanse ritme is niet te onderschatten.


Day 52: Vrijdag 26 augustus

Nadat Evance zo'n week geleden zichzelf kaal had geschoren met Niki's tondeuse, is deze stijl een heuse trend geworden. Niet alleen bij baby Fredi, maar ook de 3 dochters van Rastaman wilden, en kregen, deze coupe. Trimmen van kroeshaar is nogal moeilijk, maar Evance slaagde erin dit bij Allinafe te verwezenlijken. Qua werk werd er nog wat gepleisterd in het rechtse gebouw en geschilderd in het linkse.


Day 53: Zaterdag 27 augustus

Vandaag werd het Edukado-logo alvast in krijt op de buitenmuur getekend. Toen we erover wilden gaan met verf, bleek dat er blauwe verf was meegegeven in plaats van rode. Hopelijk kunnen we die maandag in de stad nog wisselen, om het dinsdag te vereeuwigen. Verder werd de laatste pilaar van het linkse gebouw bepleisterd. Na het werk werd er weer enthousiast 'gebalspeeld'.


Day 54: Zondag 28 augustus

Vandaag kregen nog een baby en haar zus, die recent mee water draagt, ook een kappersbeurt. Verder probeerde Suzanne Vanessa's haar in te vlechten, dit was moeilijk, maar lukte wel. Ondertussen ging Leen mee kleren wassen in de rivier. In de namiddag ging Niki naar zijn 'vrouw' Vanessa, om te kijken waar en hoe ze leeft. Suzanne en Leen gingen water halen aan de pomp. De vloer aan de buitenkant, onder het stuk afdak, werd afgewerkt.


Day 55: Maandag 29 augustus
's ochtends werd er een groepsfoto genomen. Vervolgens gingen Niki en Suzanne mee naar de stad, voor de laatste keer. 

Tuesday, August 23, 2016

Day 42 tem 48: Binnenkant schilderen, balspel & I Love Malawi

Day 42: Dinsdag 16 augustus

Zoals gewoonlijk stond er een trip naar de stad op het programma voor inkopen en voor de update van de blog. Niki en Ken gingen deze keer met Shadreck mee maar het terugkomen was een ander verhaal. Terwijl ze in de winkel waren kregen ze het bericht van Shadreck dat hij gearresteerd was door de wegpolitie. Het is volgens Shadreck de eerste keer dat een agent opmerkt dat de auto een andere kleur heeft dan hoe hij geregistreerd staat. Met 10.000 MK kon hij ervoor zorgen dat zijn rijbewijs niet werd afgenomen. Om terug te geraken naar GenCoo moesten ze het vervoer zelf regelen. Na een paar telefoontjes en berichtjes vonden ze de namen van de haltes en na wat onderhandelen konden ze nog goedkoop ook thuis geraken. Leen en Suzanne bleven op GenCoo en hielpen met de dakwerken, de 'kom hier mee op het dak' die misschien om te lachen bedoeld was, werd effectief uitgevoerd, best wel hoog, zo'n dak. Gelukkig was de taak enkel nagels aangeven, dus dit lukte zonder evenwichtsverlies. Adam en Suzanne zijn 's avonds nog naar Nthyoka gewandeld voor wat laatste lapa's als souvenir en om nog een laatste keer dag te zeggen aan iedereen op de weg, Adam is hier namelijk vrij bekend. Later die avond was het dan ook voor ons tijd om afscheid te nemen van het volgend Edukado lid, dat is hier nogal een afvalrace, amai. Met vele mandas en gezang namen we afscheid van de geliefde Adamoe. Vooral voor de kookmeisjes viel dit erg zwaar (en we hebben er filmpjes van Adam). Ook de hemel huilde mee want die dag kregen we zowaar een regenzone te verwerken.



Day 43: Woensdag 17 augustus

De vloeren zijn droog! Tijd om te schildereeen! Mr Joseph en Duncan namen het voortouw en toonden ons hoe de erg verdunde witte verf het best op de muur zou blijven hangen. Na twee lagen toonde het eerste lokaaltje al veel ruimer en was er meer licht aanwezig. Het begint nu al echt meer en meer op een klaslokaal te lijken. Ondertussen op de andere werf werd de nok van het tweede schooltje afgewerkt. Niki raapte zijn ballen bij elkaar en klom samen met Mike & Francisco het dak op om te helpen. Echter voelde het dak niet stevig genoeg aan om met driëen samen op één punt op de nok te zitten. Met de wind bleek van het dak af geraken moeilijker en vooral gevaarlijker dan verwacht. Desondanks is hij heelhuids beneden geraakt.



Day 44: Donderdag 18 augustus

Vandaag was het tweede lokaal aan verf toe. Dit was het kleinere lokaaltje dus was het op een goede halve dag verwezenlijkt. De laatste dagen is er zich na de werkuren een balspel beginnen ontwikkelen tussen de vrouwen. Vandaag kwamen ook de mannen meespelen. Dit veroorzaakte reeds vele verwondingen. Tot hiertoe heeft enkel Douglas een stuk vlees van zijn teen verloren, is Leen flauwgevallen en Niki heeft er enkele schaafwonden en hoofdpijn aan overgehouden. De teen zal de volgende dagen nog extra zorg verkrijgen van het verpleegteam Suzanne en Niki. Ook Alinafe kwam op consultatie voor een snee in haar teen. Moest het nog niet duidelijk zijn, de helft van het werkvolk loopt er ook op blote voeten rond.


Day 45: Vrijdag 19 augustus

Vandaag werd in het lokaal dat woensdag geschilderd was, een verflaag in gebroken wit aangebracht van de bodem tot aan het raamniveau. Daarna werd helemaal onderaan een zwarte boord geschilderd. Dit om de vuile plekken van de kinderen die tegen de muur aanzitten in de toekomst te verbergen. Enkel het schoolbord moet nog geschilderd worden als er een extra laagje bepleistering op die plek is toegevoegd. De ongeverfde plaats waar het schoolbord komt werd getest door iedereen (edukado leden, GenCoo leden, lokale werkmensen) die zijn naam op het bord schreef. De Engelse namen hier worden op z'n Chichewa geschreven. Tegelijkertijd werden de pilaren en de ruimte tussen het dak en muur van het rechtse gebouw opgemetst zodat er daarna verder gepleisterd kan worden.

Ook vandaag was het na de werkuren tijd voor een balspel. Dit keer hebben we een 'Belgisch' spel geïntroduceerd: chinese voetbal. Ondanks het beperkt aantal deelnemers en de kleine kring, leidde dit tot de nodige hilariteit. Daarna werd er nog wat gevoetbald.



Day 46: Zaterdag 20 augustus

Het tweede lokaal werd voorzien van dezelfde gekleurde lagen die gisteren in het eerste lokaal werden geschilderd. Verder werd gestart met het bepleisteren van de bovenkant van de buitenmuren. De totale afwerking van het linkergebouw komt nu wel heel dichtbij. Het andere gebouw heeft echter nog wel wat werk nodig. Vandaag wordt daar de binnenmuur tot aan het dak opgemetst, zodat volgende week het hele gebouw bepleisterd kan worden. Daarna moeten de vloeren nog gelegd worden, de pilaren gemetst en moet er worden geschilderd, dus of we dat nog allemaal mogen meemaken, is maar de vraag, in ieder geval staat het gebouw er wel al in grote lijnen.



Day 47: Zondag 21 augustus

Zondag rustdag, maar ook een beetje zondag feestdag, vandaag gingen we in de namiddag naar het 'I Love Malawi Festival' in Lilongwe. In de voormiddag hebben Niki en Suzanne de dam opgemeten.  Met de cursus van 'Geotechnical Engineering' erbij kunnen we in België berekenen wat er nodig is van materialen om een duurzame dam te maken. Rond 17u keerden Leen, Suzanne, Evance en Shadreck terug naar GenCoo. Niki en Ken bleven nog even om vervolgens samen met Titi en Lila in de stad naar een concert te gaan kijken. Op het programma stond een samenwerking tussen 'The Berlin Orchestra' en een lokale Malawische band. Er waren vooral veel high society mensen waarvan vele Chinezen. Niki en Ken hebben zich samen met de duitse meisjes goed geamuseerd en ze hebben zelfs gedanst met de locals in het concertgebouw. Ondertussen bij de aankomst op Gencoo Village zagen Suzanne en Leen dat het cijferslot van de slaapkamer open stond en kwamen tot de verschikkelijke ontdekking dat er tijdens deze leuke namiddag geld uit onze kamer gestolen was. Dit was een domper op onze feestvreugde maar al een geluk dat de schooltjes en wijzelf hierdoor niet in te grote problemen komen.



Day 48: Maandag 22 augustus

Gezien Adam ons op de hoogte gesteld had over de problemen die hij had gehad met zijn visum Dzijn we vandaag naar de immigratiedienst in Lilongwe geweest. Blijkbaar moet dat verlengd worden als je langer dan een maand in Malawi verblijft. We hebben nogmaals in aanraking gekomen met de corrupte Malawische ordediensten. Normaal doen we de inkopen en blog op dinsdag, maar nu combineren we dit allemaal op maandag, zodat Ken op tijd alles in orde heeft, gezien hij woensdag al vertrekt :(  


Sunday, August 21, 2016

Day 35 tem 41 : School campaign, Clown Without Borders, en het tweede gebouw heeft een vloer!




Day 35: dinsdag 9 augustus

Vandaag reden Ken, Niki en Adam samen met Evance en Shadreck naar de andere kant van de hoofdstad om in het geboortedorp van mr. Joseph een show bij te wonen. Deze show, georganiseerd door clowns zonder grenzen, bleek een waar schouwspel voor jong en oud. Sketches, goocheltrucs en een stevige portie universele humor zorgden voor lachende gezichten en veel verwondering. Twee van de 8 artiesten/acteurs van het gezelschap waren trouwens geen onbekenden: Kevin en Rachel, de ouders van Adam. In de namiddag werden Ken, Niki en Adam dan gedropt in Lilongwe zelf om inkopen te doen en de blog te updaten. Tijdens dit laatste viel de stroom even uit in het gebouw waar het internetlokaal zich bevond. Dit maakte dat het updaten van de blog iets langer in beslag nam en dat het korte maar dierbare contact met geliefden thuis even onderbroken werd.

Die dag kwam chief Matsjirika 's ochtends langs dat ze 'school campaign' gingen voeren voor de nieuwe school. Omdat iedereen een beetje uit de lucht kwam vallen, waren we uiteindelijk te laat vertrokken en hebben we op de eerste locatie gewacht om dan een half uur later terug te keren naar GenCoo en toch te werken. Donderdag was de afspraak om het over te doen, en dit keer op tijd te zijn.

Day 36: woensdag 10 augustus


Het gewoonlijke hakken van de speelplaats werd verder gezet. Mr. Joseph kwam op een gegeven moment naar Suzanne om te vragen of ze wist hoe gehakt te bereiden. Hij legde uit dat ze dit gekocht hadden in de stad de dag ervoor, maar de kokinnen hadden geen idee hoe dit klaar te maken omdat ze hier bijna altijd onbewerkt vlees bereiden. Gelukkig is gehakt bereiden niet al te moeilijk, dus na de instructies en het voordoen door Suzanne, zullen ze het in het vervolg wel zelf kunnen. Adam ging in de namiddag naar de waterpomp om wat reclame te maken voor de show van zijn ouders komende vrijdag. Dankzij Niki zijn ninja skills kregen we 's avonds kwarteltjes op ons bord.
Day 37: donderdag 11 augustus

Vandaag was het dus effectief de 'school campaign'. In het eerste dorp, twee dorpen verwijderd van GenCoo in de richting van de Tarmac road, waren voornamelijk chiefs samengekomen, meerbepaald van zo'n negen dorpen. Het schoolcommittee legde het belang van onderwijs uit en beantwoordde de vragen van chiefs en ouders. Niki vertegenwoordigde Edukado met een goede speech om de mensen te motiveren om hun kinderen in te schrijven. In Kangwanda village waren vervolgens nog meer mensen samengekomen en deze keer veel meer ouders en kinderen, maar verder verliep het zeer gelijkaardig. In de namiddag werd er nog wat gehakt.

Day 38: vrijdag 12 augustus

Vandaag was het eindelijk zo ver, de dag van de clown shows met Adam zijn ouders. Eerst gaven ze een show in de nabijgelegen waterpomp. Niki en Ken gingen ondertussen met de auto van Shadreck nog meer gasten ophalen, namelijk twee duitse meisjes die we eerder in het nachtleven hadden ontmoet. Shadreck, onze gastheer, is van nature zeer verwelkomend, maar het onvangen van blanke mensen heeft hier ook een extra dimentie die we al meerdere keren gemerkt hebben. Het wordt gezien als een soort reclame naar iedereen toe dat blanke mensen aanwezig zijn. Dit is natuurlijk begrijpelijk maar voelt soms een beetje raar.

Na de middag vond dezelfde show plaats in Gencoo Village. Dit bleek alsook een groot succes dankzij de grote opkomst en de toegankelijke humor. Deze show was ook educatief opgesteld, door de inbreng van YONECO (Youth Network Counseling) en het communiceren van noodnummers tijdens de voorstelling: "One one SIX!". Ondertussen kregen we de blijde boodschap van de geboorte van een zevenling. Eén van de varkens was aan het bevallen. Helaas was het laatste biggetje nogal zwak en zag de toekomst er niet zo rooskleuring uit. De avond werd nog heel gezellig verder gezet aan een kampvuur met gin-frisdrank, gitaar en gezang. Door de aanwezigheid van de duitse meisjes nam Adam zijn cantus codexen boven om 'Die Gedanken sind frei!' uit volle borst mee te kunnen zingen.

Day 39: zaterdag 13 augustus

De volgende morgen was het laatstgeboren biggetje zoals verwacht overleden. Verder kregen we het jammerlijke nieuws dat het moedervarken op 2 biggetjes gaan liggen was waardoor er één overleden was en één fel verzwakt. Ondanks het weinige begrip van de locals probeerden we dit biggetje zelf op te voeden maar tevergeefs. Dit had als gevolg dat er nog 4 gezonde biggetjes overbleven. Leen ging naar de maïs molen en kwam met hulp van Alinafe en Maleni terug met 50 kg gemalen maïs. Normaal zouden Titi en Lila die dag naar het meer vertrekken maar wegens omstandigheden ging dit plan niet door en kwamen ze nog een nachtje langer logeren. Van de bushalte namen ze nog vele groentjes mee voor de volgende maaltijden. Deze avond bleven ook de ouders van Adam slapen om de cirkel rond te maken.

Day 40: Zondag 14 augustus
Omwille van enkele afwezigheden van de afgelopen week werd er ook op zondag gewerkt. De vloer van één lokaal moest gelegd worden. Eerst werd de grond gelijk gemaakt, steenslag met een laag mortel toegevoegd en als finishing touch een gepolijste laag van cement en water. Dit nam voornamelijk de voormiddag in beslag. Zowel Kevin, Rachel, Titi en Lila zijn 's middags terug vertrokken. De ouders van Adam namen het vliegtuig naar huis en lieten een heerlijke pot pindakaas en rooibos thee achter. Een hint voor de fijnproevers, 'Black Cat Peanutbutter' is een sterke aanrader!



Day 41: Maandag 15 augustus

Het tweede klaslokaal werd voorzien van een vloer, omdat dit een kleiner lokaaltje is ging dit zeer vlot. Leen en Suzanne gingen in de namiddag naar de rivier om kleren te wassen. Ondanks de pogingen namen enkele locals de kleren uit hun handen om ze te helpen met het wassen. Adam en Ken brachten de dag verder achter de boeken door. Ook kregen we nog bezoek van de neef van Shadreck die de vooruitgang van het project wou bekijken.




  

Wednesday, August 10, 2016

Day 27 tem 34: Het dak is geplaatst en we reden met de GenCoo's 4x4!



Day 27: maandag 1 aug

Zoals je eerder las, werd er een nieuwe baksteentoren gebakken, deze moest natuurlijk ook verplaatst worden naar voornamelijk de rechtse, verste werf. Maandag hebben we onze krachttraining dus gedaan door de meerderheid van die 2000 bakstenen te verplaatsen. Ze hadden ons gezegd dat Augustus een hete maand zou worden, dit werd al meteen bevestigd, het was snikheet, zeker ook door de weinige wind.

Day 28: dinsdag 2 aug

Normaal gezien zouden we verder baksteentransport doen, maar na een uur ongeveer zei Mr Joseph dat het niet zo dringend was. Omdat het Marilyn en Nico hun laatste volledige dag was en de ultieme gelegenheid om hun "tan" te verzekeren, werd er volop gezond. Ondertussen werden de rode golfplaten op het skelet van het dak vastgetimmerd. Toen Shadreck en Suzanne terug kwamen van de stad waar ze inkopen hadden gedaan en de blog hadden geüploed, zagen ze het dak schitteren van heinde en verre. 's Avonds wachtte ons nog iets waar we al lang nieuwsgierig naar waren: Snakebread. Snakebread is deeg op een stok boven een kampvuur roosteren zodat het een soort hotdog broodje wordt. Dit was zeer gezellig rond het steenkoolkampvuur, en smaakte enorm, zeker met de lekkere groentesalade, met verschillende groenten die we al veel te lang gemist hadden. Worstjes waren onontbeerlijk bij dit topgerecht. Omdat het de laatste avond van Marilyn en Nico was, werd er nog tot laat in de nacht gezongen en muziek gemaakt rond het kampvuur.

Day 29: woensdag 3 aug

Het dak van gebouw één werd vandaag afgewerkt in de voormiddag. Vlak na het middagmaal vertrokken Marilyn en Nico terug naar België, het afscheid was emotioneel, Mr Joseph verdronk in de tranen, ook de kookmeisjes demonstreerden een klaagzang. De groep is nu toch wel magerkes, zo met z'n vijf, de kamer lijkt leger, de tafel zit niet meer zo vol tijdens de maaltijden...
In de namiddag was het dak klaar dus was het tijd voor pleisteren. We konden weer aan het werk, vuil werk want 's avonds zagen we eruit als moddermannetjes. Pleisteren gebeurt in 4 stappen:
1) Pleister op de muur kladden en hopen dat deze blijft hangen. Dit lukte ons niet echt, de werkmannen schenen hier geen moeite mee te hebben en in een mum van tijd hing de muur vol. Nadat de muur volledig beklad was konden we weer meehelpen.
2) Gelijktrekken met een waterpas
3) Oppervlak effenen met een houten plaat met handvat en gaten opvullen met 'matope' (mortel met aarde)
4) Gladmaken met metalen plaat, 'shining'. De muur shinet dan bright like a diamond.






's Avonds hadden we opnieuw geluk, we aten nog eens pasta, dit maal op z'n Malawisch: spaghetti met bonen en de ondertussen goedgekende groene bladgroenten.
Die nacht om 12uur zou Evance zijn verjaardag beginnen. De jongens overtuigden hem om daarom tot 12 uur op te blijven. Rond 23uur kregen ze het idee de oven, die tijdens het bakken van de bakstenen deels werd vernietigd, te herstellen. Tot zover het nachtelijk avontuur.

Day 30: donderdag 4 aug
Vandaag werd er duchtig verder gepleisterd. Naar het einde van de dag toe, kregen we het pleisteren onder de knie. Zoals wel vaker, strooiden de werkmannen met complimenten.
Om de herstelling van de oven en Evance' verjaardag te vieren, werd er pizza gebakken. Aangezien we op voorhand geen inkopen gedaan hadden, bestond de 'saus' uit ketchup, maar opnieuw was het culinair genot groot. Na Shadreck's verjaardag vorige week kon een verrassing voor Evance' verjaardag niet ontbreken. Na de kusamba werd in het geniep een koekjestaart bereid. 's Namiddags had Adam ook een cake gebakken, deze was niet voldoende gerezen maar viel zeker wel in de smaak. Er werd dus rijkelijk "gedessert". 



 Evance was zeer blij en bedankte ons uitvoerig. De koekjestaart met de boter en overdosis aan suiker was zwaar en sommigen moesten een stukje overlaten voor de volgende dag omdat ze het niet opkregen.

Day 31: vrijdag 5 aug
Het pleisterwerk werd verdergezet. Deze keer werden we alleen gelaten, ze vertrouwen onze nieuwgeleerde technieken. Suzanne mocht zelfs de binnenmuur verdermetselen op de primitieve stelling, geen zorgen, ze leeft nog. Tegelijkertijd werden er nieuwe vakwerksystemen getimmerd voor de daken van het tweede gebouw. Deze werden dezelfde dag nog vlot geplaatst.



stukje uit een dagboek:
Ik zit met mijn rug tegen Bram en Ilse's House. Maleni loopt net zingend voorbij. Wandelende kippen en kuikens geven dynamiek aan het statische Afrikaanse sfeerbeeld en zorgen voor (soms al te veel) achtergrondgeluid. Alinafe komt nu tegenover me zitten, in de volle zon, om nootjes te pellen. Ook Maleni komt er bijzitten en probeert met een restantje roze nagellak haar nagels te lakken. Ze hebben toch niet veel.
De gehate haan (elke ochtend opnieuw ... ) links van me verschiet wanneer Ken naast me komt zitten. Ik lees het voorgaande voor en hij lacht goedkeurend. Niet ver achter Ken ligt Black, een middelgroot, zwart-bruin teefje dat zwanger is en waarmee ik inmiddels een vriendschapsband heb opgebouwd. De honden hier zijn mager; ze overleven op de overschotjes van ons eten.

Day 32: zaterdag 6 augustus
Zaterdag werkendag, of toch tot de middag. In de namiddag gingen Leen en Suzanne met Mr Joseph naar een huwelijk in een nabijgelegen dorp, terwijl de jongens iets later naar de Nyau / Shiriza feesten gingen samen met de kokinnen. Het huwelijk was vrij anders dan bij ons. Toen we toekwamen, gingen we een huis binnen waar we een fanta kregen aangeboden. Behalve even naar de bruid en bruidegom gaan kijken die in een busje stapten om 200 meter verder weer uit te stappen, hield het eerste deel vooral wachten in. De mede wachtenden bereidden ons mentaal al voor dat we veel zouden moeten eten, maar na een uur kwamen ze aankondigen dat het eten op was en gaven ze ons een kapotte zak ongekookte rijst ter compensatie 'as a gift' maar we betaalden ervoor, dus zoveel gift was er niet aan. Hierna gingen we naar die plek waar het bruidspaar was uitgestapt, daar stond een enorme massa mensen, dichter bij het bruidspaar werd er volop gedanst en enkele dansers hielden een mand of emmer vast waar dan al dansend geld in werd gegooid. Na wat dansen en opsnuiven van de sfeer in de menigte, gingen we terug uit de meute, ook omdat Suzanne's handtas het bijna begaf onder de ongeveer 2 kg rijst. Na nog wat foto's en een plastik zak te hebben gevonden, keerden we terug naar GenCoo.
Als avondeten stond er dus rijst op het menu, wat werd geapprecieerd door menig maag en darmen.
Toen de buikjes rond waren, gingen de jongens en kokinnen nog uit in de stad waar ze een avontuurlijke avond tegemoet gingen.

Day 33: zondag 7 augustus
Vandaag was een echte "lazy sunday", er was niet echt iets gepland. Wel mocht iedereen met rijbewijs een toertje rijden op de hobbelige omgeving met GenCoo's 4x4. Dit was echt wel leuk en iedereen was geslaagd volgens Shadreck. Niki werd door hem de beste chauffeur bevonden. Behalve wat lezen, dutten en kleren wassen, werd er door Ken en Niki naar de Tarmak road gereden voor wat kleine inkopen, de auto heeft het (waarschijnlijk) overleefd.

Day 34: maandag 8 augustus
Terug werkendag, er werd gepleisterd en gehakt om de speelplaats vrij te maken.  Ken en Niki maakten een kamp in een put waaruit eerder klei voor bakstenen werd ontgonnen. Ken ging er in slapen, tot dat hij een krab achtige spin erin had gevonden. De verhalen over schorpioenen en slangen deden hem ook snel veranderen van gedacht.  De laatste tijd is het terug meer bewolkt en minder heet.


Tuesday, August 2, 2016

Day 20 tem 26: Twee culinaire orgasmes, dansen in Malawi en één voetbalmatch

Day 20: Maandag 25/07/'16

Vandaag werd gestart met het dak van het eerste schoolgebouw.  Na het naar boven dragen van het timmerhout vond er een discussie plaats over het aantal vakwerksystemen tussen de dakwerker en ons. Op prospectiereis in februari werden 2 vakwerksystemen afgesproken. Omdat er grotere bakstenen gemaakt zijn zijn de muren nu één steen dik in plaats van twee zijn, werden 5 vakwerksystemen nodig geacht. Er werd niet echt naar ons geluisterd maar omdat we op een berg zitten waardoor er veel wind is en de muren maar één steen dik zijn, accepteerden we de beslissing. Het timmeren van de vakwerken nam vrij veel tijd in beslag, toch werden de eerste 3 vakwerksystemen nog geplaatst voor het donker werd. Die nacht stond er echter een sterke, dreigende wind, groot was onze verbazing toen er de volgende ochtend geen schade was en de vakwerken nog op hun plaats stonden. Shadreck vertelde bij het ontbijt dat hij er niet gerust op was en 's nachts nog een kijkje was gaan nemen.
Na de kusamba, het Chichewa woord voor wat ze hier douche noemen, trokken Suzanne, Stan, Marilyn en Leen gewapend met fototoestellen erop uit om de zonsondergang vast te leggen op beeld. Een rustig moment was ons niet gegund want al snel weerklonk 'azungu' geroep uit een naburig dorpje. Nog voor we de top van de heuvel bereikten, hadden we al een horde nieuwsgierige kindjes achter ons. Onze missie was niet geslaagd want een wolkenpak verhinderde het zicht op een mooie zonsondergang. Toch was er een leuke afsluiter: op de terugweg zongen de kindjes een liedje waarna aan ons gevraagd werd om een liedje te zingen. 'Everywhere we go' werd ingezet en al na enkele zinnetjes zongen de kindjes enthousiast mee, ook al begrepen ze het Engels niet altijd. Het liedje werd aangehouden tot we onze thuisbasis, GenCoo Village, bereikten. Het liedje weerklonk nog terwijl de kindjes terug naar hun village keerden want het begon al donker te worden. Nu nog altijd wordt het liedje aangehoffen als we het dorpje passeren.


Day 21: Dinsdag 26/07/'16
* stadsbezoek, lapas, inkopen voor woensdag en donderdag want er zaten enkele verrassingen aan te komen     .....
Marilyn, Ken, Stan, Suzanne en Niki gingen in de namiddag naar de dorpjes om enkele foto's van het leven in de village te trekken. Ze ontdekten een winkeltje in een nabijgelegen dorpje waar fanta en cola verkocht wordt. In de komende weken zullen we daar vaste klant worden. 
Leen en Adam zijn die dag naar de stad geweest voor wat inkopen voor onze daaropvolgende culinaire uitspattingen.

Day 22: Woensdag  27/07/'16
Nu alle 5 vakwerksystemen geplaatst zijn en het overige timmerwerk voltooid, kon men beginnen met het inmetsen van de vakwerken. Omdat dit werk op hoogte is met (primitieve) stellingen, mogen we hier niet aan meehelpen. Nadat de toppen van de zijmuren gemetst zijn, worden ze ook meteen bepleisterd. Hier komt later misschien op het éne gebouw een groot Edukado logo en op het andere het GenCoo logo.
Dan was het eindelijk zover, de langverwachte pizza. Oven 3.0, die vorige week gebouwd was, kon aan de vuurproef onderworpen worden. Terwijl het deeg in de zon stond om te rijzen, werd met veel enthousiasme groentjes gesneden en saus gemaakt. Nog voor de pizza in de oven ging kwamen ons al hemelse geuren tegemoet. De oven doorstond de test: na enkele kleine test-pizzatjes, bekwamen we een goed doorbakken pizza. Een culinair orgasme was een feit. We zijn niet zeker of de locals even hard in de wolken waren als wij, soms zeggen ze uit beleefheid ja, toch snoepten sommigen er stiekem wel van. Ook de lookbroodjes met de overige saus waren zeer welgekomen. Gek wel dat de kokinnen hier geen look kennen.



Day 23: Donderdag 28/07/'16
Vandaag werden de bakstenen die door een lokale werkman ter plaatse gemaakt werden de voorbije weken, gestapeld in een toren. Onderaan worden enkele gaten voorzien om vuur in te maken zodat de bakstenen kunnen bakken.
In de namiddag hielden Marilyn, Stan, Leen en Suzanne een tekencompetitie. Het verzinnen van een thema bleek lastiger dan het tekenen zelf. Enkele kunstwerkjes van lokale dames in lapas werden opgehangen in de office van Mr. Joseph. Verder werden er ogen, een varken en een landschap van het toekomstig schooltje getekend. Een cartoon van Stan over de luchthaven en een draak kon op veel enthousiasme rekenen bij de locals. Ondertussen genoten we van geroostere pindanootjes, een lokale delicatesse. Onze tekensessie werd onderbroken door de komst van chief Thako die het afladen van de smalle baksteentjes kwam superviseren. De smalle baksteentjes zullen gebruikt worden voor de kolommen ter ondersteuning van het overhangend dak. Het afladen verliep zeer snel door enkele locals, daarbij sneuvelden een aantal steentjes. In Malawi moet je aanzienlijk meer bakstenen kopen dan je nodig hebt.
Vandaag was ook Shadreck's verjaardag. Verjaardagen worden hier niet gevierd, maar dat weerhield ons niet om spaghetti op Belgische wijze te maken want hier eten ze pasta apart met groentjes. Wij beleefden ons tweede culinair orgasme van de week. Gelukkig kon Stan dit hemelse maal nog meemaken, want 's avonds werd hij door Shadreck in pyjama naar de luchthaven gereden.



Day 24: Vrijdag 29/07/'16
Omdat de hoogte van de baksteentoren verkeerd ingeschat was werd deze vandaag herschikt, van 3 naar 2 vuurgaten.



In de namiddag werd deze bekleed met modder. Dit was een lekker vettige activiteit waarbij niet alleen de stapel bakstenen beklad werd. Ondertussen werd het brandhout voor het vuur aangebracht met een vrachtwagen. Een hele grote stapel hout met enkele dikke stammen werd afgeladen. Omdat het bakken van de bakstenen voorspoedig zou verlopen werd een kumba (varken) geslacht, dat is hier traditie. Niki en Ken moesten de voor- en achterpoten vasthouden terwijl  een duidelijk ervaren werker met een bot mes de nek steken. Het varken werd gesmaakt en dan werd het vuur aangestoken. Zo'n toren in vuur en vlam is een indrukwekkend zicht. Het vuur wordt de hele nacht bewaakt door enkele locals. Deze hadden zich voorzien van lokale sterke drank. Met de warmte van het vuur had het iets weg van een gezellig kampvuur. Suzanne en Leen bleven nog op tot middernacht. Daarna werden de vuurgaten dichtgemaakt zodat het vuur nog een hele nacht en dag zou branden. 's Ochtends kwam er inderdaad nog rook en warmte uit de toren.

Day 25: Zaterdag 30/07/'16
Oorspronkelijk werd ons verteld dat we vandaag zouden starten met het pleisteren van de binnenmuren, maar dat bleek nog niet aan de orde omdat de structuur eerst afgewerkt moet worden. We zijn dan maar begonnen met het vrijmaken van het terrein tussen beide schoolgebouwen zodat er later een speelgrond voor de kinderen kan komen.
Om nog wat lokale gebruiken op te snuiven gingen Adam, Suzanne, Leen en Marilyn 's namiddags water halen met de kookmeisjes. Onderweg naar de pomp werden de lege emmers en bidons gebruikt als drums en werd er lustig op los gezongen. Naarmate we de pomp naderden, volgden ons steeds meer nieuwsgierige zielen. Ook wij waagden ons aan het pompen maar al snel bleek dat niet te onderschatten. De meisjes toonden dat ze hiervoor een conditie en techniek ontwikkeld hebben.  Ook enkele kleine kindjes konden er wat van, ondanks de kleine sprongetjes die ze door hun lengte moesten maken. De terugweg was een beproeving, al snel kregen we stijve armen. Omdat de weg oneffen ligt werd er ook wat gemorst. Leen, die al wat ervaring heeft, had hier minder last van. Eenmaal aangekomen in GenCoo Village was de opluchting maar ook de voldoening groot. De stijve nek en vermoeide armen en schouders lieten zich voelen. Eeuwig respect voor de meisjes die dit elke dag doen.
Na een stevig avondmaal kwam onze driver van de uitstap naar de lake ons ophalen. De sfeer zat er al goed in, Adam en Ken zaten reeds luidkeels te zingen. Eenmaal aangekomen, was het even zoeken naar de juiste bar. We bezochten een klein café met wat Westerse, bekende muziek. We dansten en dronken een Carlsberg. Vervolgens gingen we verder met onze kleine kroegentocht. Onze volgende stop was een echte nachtclub. Overal hingen er spiegels, en de locals vonden dit duidelijk een pluspunt. Ook waren er twee ingehuurde dansers die hun heupen konden bewegen, waarop de meisjes jaloers waren. Enige tijd later vertrokken we richting de 'International culture club'. Na een inkom van 500 kwatcha (zo'n €0,60) werd er nog vollop verder gedanst. Rond middernacht keerden we huiswaards. Onderweg werden we tegengehouden door een zoveelste roadblock. Wat ze exact doen, is nog steeds een raadsel. Een kleine afbetaling later (omdat we blank zijn en blanken hebben geld), waren we terug in GenCoo village om onze roes uit te slapen voor de voetbalmatch de volgende dag. 

Day 26 Zondag 31/07/'16


16.00u. Gameday. De hele week hebben de jongens en de werkers van de werf zitten trainen voor deze dag. Met de honden als onze mascottes, vertrokken we vol zelfvertrouwen richting Kabuma Village. Even wachten op de tegenspelers, het publiek, en de scheidsrechter, en dan begon de match die even spannend was als de laatste EK wedstrijd van de Rode Duivels. We begonnen met een voorsprong op de 14de minuut, 1-0. Enkele minuten later werd al een tegenaanval gemaakt, 1-1. De match hield vele spectaculaire acties in: schoenen die uitvlogen, honden op het veld, mannen die verdwenen om louche zaken te roken, Leen die luidkeels supporterde, etc... . Ondanks onze sterke twaalfde man (Leen), eindigde de wedstrijd met een nederlaag van 2-3. Adam kon de match jammer genoeg niet bijwonen want hij had een eigen project onder handen genomen, volgende week meer hierover.


Tuesday, July 26, 2016

Day 13 tem 20: Pokerface, een huwelijksaanzoek en Leen leeft nog!


Zondag "tsiku 19"       24/07/’16

Samenvatting van de week:


De terugrit van de safari in het koude zuiden naar het noorden was langdurig en winderig. Hierbij moesten de personen die in de laadbak zaten zelfs onder een hoop slaapzakken kruipen om zich van de koude nachtwind te beschermen. Shadreck’s auto moest natuurlijk moeilijk doen hetgeen de rit nog zwaarder heeft gemaakt. Gelukkig zijn we nog veilig terug thuis geraakt en hebben we in ons eigen bed kunnen overnachten. De meesten hebben het avondmaal overgeslagen.

Toen we de volgende dag wakker werden zagen we dat de bouw goed vooruit was gegaan, een paar muren waren al af. In de komende week moesten de laatste stenen naar boven gedragen worden en de putten van de funderingen worden opgevuld. Dit hebben we op een paar dagen volbracht. De volgende stap is het plaatsen van het dak, hiervoor moeten de muren en ramen vervolledigd worden waarvoor wij van edukado niet veel kuunen bijdragen. Het bouwen van de muren moet gelaten worden aan de ‘skilled workers’. Voor deze reden was de rest van de week eerder rustgevend. Tussen het lezen en het poker spelen kwam het idee uit om een pizza oven te maken met de overblijvende stenen. De eerste versie was echter geen succes, de oven warmde maar weinig op. Voor versie 2.0 werd er voor het vuur een put gegraven, behoorlijk minder bakstenen gebruikt en een schoorsteen ingebouwd. Deze werkte al beter, maar het werd nooit echt warm genoeg. Toch is het ons gelukt om twee broodjes te bakken. De derde versie staat al klaar om nog uit te testen, hopelijk zullen er op de volgende blog fotos van onze zelfgemaakte Malawi-pizzas kunnen bijstaan. 

Ook veel drama deze week; Koen, de lawyer/liar (zo worden advocaten hier bekeken) verliet ons op donderdagavond. We hebben nog altijd niets van hem gehoord, aarde aan Koen, leef je nog? 


Zijn matras werd direct aangeslagen want vrijdag arriveerden de ouders van Adam voor een kort en bondig verblijf. De volgende dag vertrokken ze naar een andere stad in Malawi, Zomba, om met de jeugdgroep Juneco te werken in het kader van Clowns Zonder Grenzen vzw. Daarna gaan ze clown en muziek voorstellingen geven in een paar dorpjes doorheen Malawi. Op 11 augustus zullen ze terug naar GenCoo Village komen om hier een laatste keer op te treden.

Een deel van de groep: Nico, Stan, Marilyn, Suzanne en Evance, ging zaterdagnamiddag naar Lilongwe. Na een rit in een truck die zowel mensen als geiten vervoerde, kwamen we aan bij de ‘lapa’-markt. Een lapa is een kleurrijke doek die hier door vrouwen gedragen wordt als rok/ kleed/ draagdoek/handtas... De keuze was groot en de meisjes wisten niet wat kiezen. Moest de keuze aan de jongens hebben gelegen, waren ze simpelweg niet naar de markt gegaan. Hierop volgde een bezoekje aan het souvenirmarktje waar het afpingelen het grootste deel van de tijd vulde. In de supermarkt werd onze voorraad snoepgoed aangevuld, hetgeen nodig was na een ontbijt van enkel pindanoten, wat hier als luxe wordt beschouwd, maar onze magen toch niet zo vulde. Daarna keerden we terug, geen geiten deze keer, maar wel ajuinen, fietsen, werkmateriaal en consoorten. 

In de tussentijd heeft Adam zijn haar laten knippen. Na een uitleg over hoe een scheermachine moet gebruikt worden met ‘Azungu’-haar was het resultaat vrij goed. Stiekem denken we dat ze zijn haar verkocht hebben op de zwarte markt.

Na een laatste meeting, waar ze hier zo van houden, zijn Bram en Ilse van GenCoo op zondag vertrokken. Helaas namen ze hun spelletjes mee en zijn we weer een poker-rivaal armer. Ook de pokerface van Koen hebben we al gemist.

In de namiddag gingen we naar een nabijgelegen dorp om een ceremonie te aanschouwen. De plechtigheid ter ere van het plaatsen van de grafsteen van een drie jaar geleden overleden chief. Eerst werd er langs een lokaal marktje gegaan waar er fanta kon genuttigd worden en frietjes/ gebakken patatjes werden gegeten, waaraan Niki achteraf zou bezwijken. De arme stakker is al twee dagen bedlegerig. Er werd muziek gespeeld en al gauw vormde er zich een kring die steeds denser en denser werd. Aanvankelijk stonden we wat buiten de kring, maar wat later werden we uitgenodigd om in de binnenrand te gaan zitten, waar het geduw, gestoot en gestaar deel was van de sensatie. Blijkbaar zijn ze onze lichte huid hier nog niet gewoon, ook met Na Banda (Michele van GenCoo) werden Marilyn en Suzanne verward, waardoor er een huwelijksaanzoek viel. No worries Mathijs en Jan, polygamie is hier toegestaan. De dansers waren verkleed met tal van doeken, rafels, maskers, mutsen, staarten, modder en wat je maar bedenken kan. Hun danskunsten waren impressionant, vol ritmische sprongen en acrobatie. Na iedere dans werd geld gegeven door het publiek. Meedansen en foto’s trekken was helaas enkel toegestaan voor mensen ingewijd in de lokale cultuur, niet voor ons.

PS: Op aanvraag van de ouders van Leen


Ze is gezond en wel


Dag 20: Maandag 25/07/'16


We zijn vandaag gestart met het dak te plaatsen.



Saturday, July 23, 2016

Day 5 tem 12: Tussen al dat bouwen, toch ook eens 'op vakantie gaan'

Day 5: Zaterdag 9/07

De funderingen raken stilletjes aan af. Omdat de schoolgebouwen op een lichte helling liggen moeten de funderingen opgevuld worden met zand en stenen om de vloer plat te maken. Dit is vrij zwaar en tijdrovend werk. Die avond moesten we tot onze verbazing binnen eten omdat de wind te koud en te hard waaide, ondanks het feit dat we in Afrika zitten. Er werd ons geitenvlees geserveerd. Daarna was het Poker avond met carlsberg bier van de stad. Die smaak was zeer welkom, het bracht ons terug naar ons moederland.

Day 6: Zondag 10/07

Zondag is rustdag, maar vandaag hadden we eerst nog een bezoek aan de chief van de regio op de agenda. Om die te kunnen spreken, moet je hem betalen. Helaas kunnen we daar niet onderuit want als er iets gebeurt heeft zo’n chief veel macht (bvb om lokale disputen uit te vechten). 
We aten vis en in de namiddag zijn we in een naburig dorp gaan voetballen. 
Het was helaas al Peter’s laatste avond en er was een kampvuurtje waarrond we ‘weerwolven’ gespeeld hebben.

Day 6: Maandag 11/07

Bakstenen verplaatsen, non stop. Peter neemt zijn afscheid, Ilse en Bram komen toe. Morgen komt Ken eraan. Adam en Niki gingen mee Peter afzetten aan de luchthaven om daarna in de stad de eerste blog op het internet te zetten. Voor de reis terug kozen ze voor het goedkoopste vervoer: een lichte vrachtwagen, tot de rand vol met passagiers. De spieren zijn al sterker, stapeltjes van 4 of 5 bakstenen gaan al vlotter. 

Day 7: Dinsdag 12/07

Ken komt eraan.
Ken: Na een zeer lange week wachten was het eindelijk tijd voor mij om op het vliegtuig te stappen en naar mijn nieuwe vrienden en naar het Malawisch volk af te reizen. Toen ik aankwam, waren Marilyn, Suzanne en Shadreck me aan het opwachten. Na een tocht met veel bulten en putten in het donker kwamen we aan in het dorp. Ik wist niet goed waar ik me aan kon verwachten en ik vond het erg spannend. Ik zag iedereen terug en ik werd voorgesteld aan de bewakers, Evance en de vrouwen. Toen ik mijn spullen op de slaapplaats had gelegd was het tijd voor het avondeten. Mijn eerste Malawische diner op de malawische manier: nsima met volledige vissen, groentjes én met de handen! Ik had niet verwacht om al meteen zo lekker te eten. Als dit me elke dag zou voorgeschoteld worden, zou ik het niet erg vinden! Na nog een gezellige avond met muziek en praten met de locals was het tijd om te slapen. Mijn plaats was op het bovenste van een stapelbed waar ik in slaap viel met veel zin naar de volgende dag… 

Day 9 : Donderdag 14/07

Vandaag was het de laatste schooldag voor de kinderen van Gencoo. Deze wordt gevierd met een ceremonie voor de kinderen en hun ouders waar veel toespraken gegeven worden en de kinderen toonden wat ze geleerd hebben. Een aantal van de kinderen moesten zich in het engels voorstellen en een aantal dingen herhalen zoals het alfabet. Er wordt hier vreselijk veel van buiten geleerd, maar de kinderen leren ook samen dansen en zingen met de leerkrachten. De lessen lijken heel leuk te zijn voor de kinderen. Daarna moesten de kinderen zinnen herhalen uit de bijbel: “In the begining, God made the heaven and the earth”. Dit was heel raar voor ons om te horen, maar de religie zit hier heel hard ingebakken. 
Vervolgens werden de resultaten bekend gemaakt en worden de kinderen beloond met koekjes, snoepjes en frisdrank voor de goede resultaten. Ook was de ceremonie de uitgelezen kans voor ons om ons project uit te leggen aan de plaatselijke bevolking. Ze waren heel sceptisch geweest toen men hen had verteld dat een groep Europese studenten een school zou komen bouwen maar waren vandaag vol enthousiasme om te zien dat we daadwerkelijk waren gekomen. De ceremonie werd afgesloten met een afscheidsliedje. 
In de namiddag had Adam een culturele uitwisseling georganiseerd over het onderwerp van religie. Hiertoe waren de werkmannen en -vrouwen uitgenodigd om de plaats van religie in hun maatschappij uit te leggen en onze standpunten te horen. De meesten onder hen spreken amper Engels maar gelukkig hadden we Evance om de vertalingen uit te voeren. Na het duidelijk maken dat het niet de bedoeling was elkaar te proberen overtuigen mocht het gesprek beginnen. Het was voor velen de eerste keer dat ze het concept ‘niet geloven in een god’ waren tegengekomen. Tot onze verbazing vonden ze onze standpunten erg grappig in het begin maar waren ze wel geinteresseerd en stelden ze ons vele vragen. Na een interessante uitwisseling namen we afscheid met stevige handshakes en grote glimlachen.



Day 10: Vrijdag 15/07

Om 7 uur ‘s ochtends was iedereen enthousiast wakker om ‘op vakantie te gaan’. Na het ontbijt en het organiseren van de bagage in Shadreck’s jeep en de 4X4 met laadbak van een bevriende chief, kon de rit beginnen. 5 mensen zaten in de laadbak. Een drietal uur later kwamen we toe aan de lodge, die helemaal luxueus bevonden werd vergeleken met onze dagelijkse accomodatie, zeker de echte douche en toilet en elektriciteit werden geapprecieerd. Bovendien lag Lake Malawi aan onze voeten te lonken, het was als de zee, maar dan met zoet in plaats van zout water. Er werd gezwommen, gelezen en gevoetbald, helaas werd bij die laatste activiteit Stan’s teen gebroken, we zitten dus met een kreupele. ‘S avonds werd er gesmuld van eens iets anders dan nsima of rijst, de meesten aten spaghetti of frietjes. Daarna werd er nog ‘uitgegaan’ naar een bar, in de eerste werd er niet gefeest omwille van een begrafenis die dag, maar in de tweede werd er gedanst en gebiljart. Adam testte een tweede soort lokale bier, dat niet zoals het eerste naar maagzuur, maar dit keer naar clash smaakte, met brokjes.



Day 11: Zaterdag 16/07

Enkelen van ons stonden vandaag  extra vroeg op om de zon te zien opkomen boven het meer, helaas was het vrij bewolkt om een spektakel waar te nemen. Het ’english breakfast’ werd buiten geserveerd, met ‘meerzicht’. Na een winderige voormiddag van nog wat voetballen met de enthousiaste lokale kinderen, gingen we iets vroeger dan gepland door naar Shadreck’s geboortedorp. Er werd nog vis gekocht als cadeau voor zijn familie die dan gedurende de hele rit droogde op de motorkap. Aangekomen werden we warm ontvangen en aten we kip. Na wat spelletjes ‘weerwolven’ werd er gevoetbald met de kinderen. Algauw viel de avond en gingen we op tijd slapen om de dag erop op tijd op te staan om op safari te gaan. ‘S nachts waren de huilende en blaffende honden omwille van een hyena de stoorzenders, evanals Niki, ons eigen varkentje. 

Day 12: Zondag 7/07

Om 6 uur ‘s ochtends ontbeten we om op tijd naar het safaripark te rijden. Rond 10uur kon het echt beginnen. Er werden vooral veel waterbokken en Iùpala’s gespot en af en toe een aapje, de Savanne was knap en er waren ook veel indrubwekkende bomen zoals baobab’s, ‘sausage trees’ en kronkelende bomen. Veel bomen waren ook uitgetrokken door olifanten, en ook hun kaka verried dat ze niet ver meer konden zijn. Nadat we de eerste twee olifanten gezien hadden, hoera!, zagen we ook verdoofde olifanten in een truck passeren om getransporteerd te worden naar een ander safaripark. Onze gids werd getipt over een troep olifanten wat verder aan de rivier en dus reden we in volle vaart daarheen. Bijna verwonderlijk dat niemand uit de laadbak getotterd is. Onze race was wel effectief want wat later zagen we effectief een hele kudde. Nog wat later zagen we Kudu’s, nijlpaarden en wat vreemde vogels. Tijdens de middagpauze stal een aapje een pak koekjes van ons.