Tuesday, July 26, 2016

Day 13 tem 20: Pokerface, een huwelijksaanzoek en Leen leeft nog!


Zondag "tsiku 19"       24/07/’16

Samenvatting van de week:


De terugrit van de safari in het koude zuiden naar het noorden was langdurig en winderig. Hierbij moesten de personen die in de laadbak zaten zelfs onder een hoop slaapzakken kruipen om zich van de koude nachtwind te beschermen. Shadreck’s auto moest natuurlijk moeilijk doen hetgeen de rit nog zwaarder heeft gemaakt. Gelukkig zijn we nog veilig terug thuis geraakt en hebben we in ons eigen bed kunnen overnachten. De meesten hebben het avondmaal overgeslagen.

Toen we de volgende dag wakker werden zagen we dat de bouw goed vooruit was gegaan, een paar muren waren al af. In de komende week moesten de laatste stenen naar boven gedragen worden en de putten van de funderingen worden opgevuld. Dit hebben we op een paar dagen volbracht. De volgende stap is het plaatsen van het dak, hiervoor moeten de muren en ramen vervolledigd worden waarvoor wij van edukado niet veel kuunen bijdragen. Het bouwen van de muren moet gelaten worden aan de ‘skilled workers’. Voor deze reden was de rest van de week eerder rustgevend. Tussen het lezen en het poker spelen kwam het idee uit om een pizza oven te maken met de overblijvende stenen. De eerste versie was echter geen succes, de oven warmde maar weinig op. Voor versie 2.0 werd er voor het vuur een put gegraven, behoorlijk minder bakstenen gebruikt en een schoorsteen ingebouwd. Deze werkte al beter, maar het werd nooit echt warm genoeg. Toch is het ons gelukt om twee broodjes te bakken. De derde versie staat al klaar om nog uit te testen, hopelijk zullen er op de volgende blog fotos van onze zelfgemaakte Malawi-pizzas kunnen bijstaan. 

Ook veel drama deze week; Koen, de lawyer/liar (zo worden advocaten hier bekeken) verliet ons op donderdagavond. We hebben nog altijd niets van hem gehoord, aarde aan Koen, leef je nog? 


Zijn matras werd direct aangeslagen want vrijdag arriveerden de ouders van Adam voor een kort en bondig verblijf. De volgende dag vertrokken ze naar een andere stad in Malawi, Zomba, om met de jeugdgroep Juneco te werken in het kader van Clowns Zonder Grenzen vzw. Daarna gaan ze clown en muziek voorstellingen geven in een paar dorpjes doorheen Malawi. Op 11 augustus zullen ze terug naar GenCoo Village komen om hier een laatste keer op te treden.

Een deel van de groep: Nico, Stan, Marilyn, Suzanne en Evance, ging zaterdagnamiddag naar Lilongwe. Na een rit in een truck die zowel mensen als geiten vervoerde, kwamen we aan bij de ‘lapa’-markt. Een lapa is een kleurrijke doek die hier door vrouwen gedragen wordt als rok/ kleed/ draagdoek/handtas... De keuze was groot en de meisjes wisten niet wat kiezen. Moest de keuze aan de jongens hebben gelegen, waren ze simpelweg niet naar de markt gegaan. Hierop volgde een bezoekje aan het souvenirmarktje waar het afpingelen het grootste deel van de tijd vulde. In de supermarkt werd onze voorraad snoepgoed aangevuld, hetgeen nodig was na een ontbijt van enkel pindanoten, wat hier als luxe wordt beschouwd, maar onze magen toch niet zo vulde. Daarna keerden we terug, geen geiten deze keer, maar wel ajuinen, fietsen, werkmateriaal en consoorten. 

In de tussentijd heeft Adam zijn haar laten knippen. Na een uitleg over hoe een scheermachine moet gebruikt worden met ‘Azungu’-haar was het resultaat vrij goed. Stiekem denken we dat ze zijn haar verkocht hebben op de zwarte markt.

Na een laatste meeting, waar ze hier zo van houden, zijn Bram en Ilse van GenCoo op zondag vertrokken. Helaas namen ze hun spelletjes mee en zijn we weer een poker-rivaal armer. Ook de pokerface van Koen hebben we al gemist.

In de namiddag gingen we naar een nabijgelegen dorp om een ceremonie te aanschouwen. De plechtigheid ter ere van het plaatsen van de grafsteen van een drie jaar geleden overleden chief. Eerst werd er langs een lokaal marktje gegaan waar er fanta kon genuttigd worden en frietjes/ gebakken patatjes werden gegeten, waaraan Niki achteraf zou bezwijken. De arme stakker is al twee dagen bedlegerig. Er werd muziek gespeeld en al gauw vormde er zich een kring die steeds denser en denser werd. Aanvankelijk stonden we wat buiten de kring, maar wat later werden we uitgenodigd om in de binnenrand te gaan zitten, waar het geduw, gestoot en gestaar deel was van de sensatie. Blijkbaar zijn ze onze lichte huid hier nog niet gewoon, ook met Na Banda (Michele van GenCoo) werden Marilyn en Suzanne verward, waardoor er een huwelijksaanzoek viel. No worries Mathijs en Jan, polygamie is hier toegestaan. De dansers waren verkleed met tal van doeken, rafels, maskers, mutsen, staarten, modder en wat je maar bedenken kan. Hun danskunsten waren impressionant, vol ritmische sprongen en acrobatie. Na iedere dans werd geld gegeven door het publiek. Meedansen en foto’s trekken was helaas enkel toegestaan voor mensen ingewijd in de lokale cultuur, niet voor ons.

PS: Op aanvraag van de ouders van Leen


Ze is gezond en wel


Dag 20: Maandag 25/07/'16


We zijn vandaag gestart met het dak te plaatsen.



1 comment:

  1. Hey Leen en companen,
    Geniet van deze uitzonderlijke werkvakantie. Jullie doen hier ervaringen op die je de rest van jullie leven zullen mee dragen. Slorp al deze ervaringen op, zodat jullie ze later altijd terug kunnen oproepen en vertellen wat een fijne tijd het toch was.
    (Meter) Ann

    ReplyDelete