Day 20: Maandag 25/07/'16
Vandaag werd gestart met het dak van het eerste schoolgebouw. Na het naar boven dragen van het timmerhout vond er een discussie plaats over het aantal vakwerksystemen tussen de dakwerker en ons. Op prospectiereis in februari werden 2 vakwerksystemen afgesproken. Omdat er grotere bakstenen gemaakt zijn zijn de muren nu één steen dik in plaats van twee zijn, werden 5 vakwerksystemen nodig geacht. Er werd niet echt naar ons geluisterd maar omdat we op een berg zitten waardoor er veel wind is en de muren maar één steen dik zijn, accepteerden we de beslissing. Het timmeren van de vakwerken nam vrij veel tijd in beslag, toch werden de eerste 3 vakwerksystemen nog geplaatst voor het donker werd. Die nacht stond er echter een sterke, dreigende wind, groot was onze verbazing toen er de volgende ochtend geen schade was en de vakwerken nog op hun plaats stonden. Shadreck vertelde bij het ontbijt dat hij er niet gerust op was en 's nachts nog een kijkje was gaan nemen.
Vandaag werd gestart met het dak van het eerste schoolgebouw. Na het naar boven dragen van het timmerhout vond er een discussie plaats over het aantal vakwerksystemen tussen de dakwerker en ons. Op prospectiereis in februari werden 2 vakwerksystemen afgesproken. Omdat er grotere bakstenen gemaakt zijn zijn de muren nu één steen dik in plaats van twee zijn, werden 5 vakwerksystemen nodig geacht. Er werd niet echt naar ons geluisterd maar omdat we op een berg zitten waardoor er veel wind is en de muren maar één steen dik zijn, accepteerden we de beslissing. Het timmeren van de vakwerken nam vrij veel tijd in beslag, toch werden de eerste 3 vakwerksystemen nog geplaatst voor het donker werd. Die nacht stond er echter een sterke, dreigende wind, groot was onze verbazing toen er de volgende ochtend geen schade was en de vakwerken nog op hun plaats stonden. Shadreck vertelde bij het ontbijt dat hij er niet gerust op was en 's nachts nog een kijkje was gaan nemen.
Na de kusamba, het Chichewa woord voor wat ze
hier douche noemen, trokken Suzanne, Stan, Marilyn en Leen gewapend met
fototoestellen erop uit om de zonsondergang vast te leggen op beeld. Een rustig
moment was ons niet gegund want al snel weerklonk 'azungu' geroep uit een
naburig dorpje. Nog voor we de top van de heuvel bereikten, hadden we al een
horde nieuwsgierige kindjes achter ons. Onze missie was niet geslaagd want een
wolkenpak verhinderde het zicht op een mooie zonsondergang. Toch was er een
leuke afsluiter: op de terugweg zongen de kindjes een liedje waarna aan ons
gevraagd werd om een liedje te zingen. 'Everywhere we go' werd ingezet en al na
enkele zinnetjes zongen de kindjes enthousiast mee, ook al begrepen ze het
Engels niet altijd. Het liedje werd aangehouden tot we onze thuisbasis, GenCoo
Village, bereikten. Het liedje weerklonk nog terwijl de kindjes terug naar hun
village keerden want het begon al donker te worden. Nu nog altijd wordt het
liedje aangehoffen als we het dorpje passeren.
Day 21: Dinsdag 26/07/'16
* stadsbezoek, lapas, inkopen voor woensdag en
donderdag want er zaten enkele verrassingen aan te komen .....
Marilyn, Ken, Stan, Suzanne en Niki gingen in
de namiddag naar de dorpjes om enkele foto's van het leven in de village te
trekken. Ze ontdekten een winkeltje in een nabijgelegen dorpje waar fanta en
cola verkocht wordt. In de komende weken zullen we daar vaste klant
worden.
Leen en Adam zijn die dag naar de stad geweest
voor wat inkopen voor onze daaropvolgende culinaire uitspattingen.
Day 22: Woensdag
27/07/'16
Nu alle 5 vakwerksystemen geplaatst zijn en het
overige timmerwerk voltooid, kon men beginnen met het inmetsen van de
vakwerken. Omdat dit werk op hoogte is met (primitieve) stellingen, mogen we
hier niet aan meehelpen. Nadat de toppen van de zijmuren gemetst zijn, worden
ze ook meteen bepleisterd. Hier komt later misschien op het éne gebouw een
groot Edukado logo en op het andere het GenCoo logo.
Dan was het eindelijk zover, de langverwachte
pizza. Oven 3.0, die vorige week gebouwd was, kon aan de vuurproef onderworpen
worden. Terwijl het deeg in de zon stond om te rijzen, werd met veel
enthousiasme groentjes gesneden en saus gemaakt. Nog voor de pizza in de oven
ging kwamen ons al hemelse geuren tegemoet. De oven doorstond de test: na
enkele kleine test-pizzatjes, bekwamen we een goed doorbakken pizza. Een
culinair orgasme was een feit. We zijn niet zeker of de locals even hard in de
wolken waren als wij, soms zeggen ze uit beleefheid ja, toch snoepten sommigen
er stiekem wel van. Ook de lookbroodjes met de overige saus waren zeer
welgekomen. Gek wel dat de kokinnen hier geen look kennen.
Day 23: Donderdag
28/07/'16
Vandaag
werden de bakstenen die door een lokale werkman ter plaatse gemaakt werden de
voorbije weken, gestapeld in een toren. Onderaan worden enkele
gaten voorzien om vuur in te maken zodat de bakstenen kunnen bakken.
In de
namiddag hielden Marilyn, Stan, Leen en Suzanne een tekencompetitie. Het
verzinnen van een thema bleek lastiger dan het tekenen zelf. Enkele
kunstwerkjes van lokale dames in lapas werden opgehangen in de office van Mr.
Joseph. Verder werden er ogen, een varken en een landschap van het toekomstig
schooltje getekend. Een cartoon van Stan over de luchthaven en een draak kon op
veel enthousiasme rekenen bij de locals. Ondertussen genoten we van geroostere
pindanootjes, een lokale delicatesse. Onze tekensessie werd onderbroken door de
komst van chief Thako die het afladen van de smalle baksteentjes kwam
superviseren. De smalle baksteentjes zullen gebruikt worden voor de kolommen
ter ondersteuning van het overhangend dak. Het afladen verliep zeer snel door
enkele locals, daarbij sneuvelden een aantal steentjes. In Malawi moet je
aanzienlijk meer bakstenen kopen dan je nodig hebt.
Vandaag
was ook Shadreck's verjaardag. Verjaardagen worden hier niet gevierd, maar dat
weerhield ons niet om spaghetti op Belgische wijze te maken want hier eten ze
pasta apart met groentjes. Wij beleefden ons tweede culinair orgasme van de
week. Gelukkig kon Stan dit hemelse maal nog meemaken, want 's avonds werd hij
door Shadreck in pyjama naar de luchthaven gereden.
Day 24: Vrijdag
29/07/'16
Omdat
de hoogte van de baksteentoren verkeerd ingeschat was werd deze vandaag
herschikt, van 3 naar 2 vuurgaten.
In de
namiddag werd deze bekleed met modder. Dit was een lekker vettige activiteit
waarbij niet alleen de stapel bakstenen beklad werd. Ondertussen werd het
brandhout voor het vuur aangebracht met een vrachtwagen. Een hele grote stapel
hout met enkele dikke stammen werd afgeladen. Omdat het bakken van de bakstenen
voorspoedig zou verlopen werd een kumba (varken) geslacht, dat is hier
traditie. Niki en Ken moesten de voor- en achterpoten vasthouden terwijl een duidelijk ervaren werker met een bot mes
de nek steken. Het varken werd gesmaakt en dan werd het vuur aangestoken. Zo'n
toren in vuur en vlam is een indrukwekkend zicht. Het vuur wordt de hele nacht
bewaakt door enkele locals. Deze hadden zich voorzien van lokale sterke drank.
Met de warmte van het vuur had het iets weg van een gezellig kampvuur. Suzanne
en Leen bleven nog op tot middernacht. Daarna werden de vuurgaten dichtgemaakt
zodat het vuur nog een hele nacht en dag zou branden. 's Ochtends kwam er
inderdaad nog rook en warmte uit de toren.
Day 25: Zaterdag
30/07/'16
Oorspronkelijk
werd ons verteld dat we vandaag zouden starten met het pleisteren van de
binnenmuren, maar dat bleek nog niet aan de orde omdat de structuur eerst
afgewerkt moet worden. We zijn dan maar begonnen met het vrijmaken van het
terrein tussen beide schoolgebouwen zodat er later een speelgrond voor de
kinderen kan komen.
Om
nog wat lokale gebruiken op te snuiven gingen Adam, Suzanne, Leen en Marilyn 's
namiddags water halen met de kookmeisjes. Onderweg naar de pomp werden de lege
emmers en bidons gebruikt als drums en werd er lustig op los gezongen. Naarmate
we de pomp naderden, volgden ons steeds meer nieuwsgierige zielen. Ook wij
waagden ons aan het pompen maar al snel bleek dat niet te onderschatten. De
meisjes toonden dat ze hiervoor een conditie en techniek ontwikkeld hebben. Ook enkele kleine kindjes konden er wat van,
ondanks de kleine sprongetjes die ze door hun lengte moesten maken. De terugweg
was een beproeving, al snel kregen we stijve armen. Omdat de weg oneffen ligt
werd er ook wat gemorst. Leen, die al wat ervaring heeft, had hier minder last
van. Eenmaal aangekomen in GenCoo Village was de opluchting maar ook de
voldoening groot. De stijve nek en vermoeide armen en schouders lieten zich
voelen. Eeuwig respect voor de meisjes die dit elke dag
doen.
Na
een stevig avondmaal kwam onze driver van de uitstap naar de lake ons ophalen.
De sfeer zat er al goed in, Adam en Ken zaten reeds luidkeels te zingen.
Eenmaal aangekomen, was het even zoeken naar de juiste bar. We bezochten een
klein café met wat Westerse, bekende muziek. We dansten en dronken een
Carlsberg. Vervolgens gingen we verder met onze kleine kroegentocht. Onze
volgende stop was een echte nachtclub. Overal hingen er spiegels, en de locals
vonden dit duidelijk een pluspunt. Ook waren er twee ingehuurde dansers die hun
heupen konden bewegen, waarop de meisjes jaloers waren. Enige tijd later
vertrokken we richting de 'International culture club'. Na een inkom van 500
kwatcha (zo'n €0,60) werd er nog vollop verder gedanst. Rond middernacht
keerden we huiswaards. Onderweg werden we tegengehouden door een zoveelste
roadblock. Wat ze exact doen, is nog steeds een raadsel. Een kleine afbetaling
later (omdat we blank zijn en blanken hebben geld), waren we terug in GenCoo
village om onze roes uit te slapen voor de voetbalmatch de volgende dag.
Day 26 Zondag 31/07/'16
16.00u. Gameday. De hele week hebben de
jongens en de werkers van de werf zitten trainen voor deze dag. Met de honden
als onze mascottes, vertrokken we vol zelfvertrouwen richting Kabuma Village.
Even wachten op de tegenspelers, het publiek, en de scheidsrechter, en dan
begon de match die even spannend was als de laatste EK wedstrijd van de Rode
Duivels. We begonnen met een voorsprong op de 14de minuut, 1-0. Enkele minuten
later werd al een tegenaanval gemaakt, 1-1. De match hield vele spectaculaire
acties in: schoenen die uitvlogen, honden op het veld, mannen die verdwenen om
louche zaken te roken, Leen die luidkeels supporterde, etc... . Ondanks onze
sterke twaalfde man (Leen), eindigde de wedstrijd met een nederlaag van 2-3.
Adam kon de match jammer genoeg niet bijwonen want hij had een eigen project
onder handen genomen, volgende week meer hierover.
No comments:
Post a Comment