Wednesday, August 10, 2016

Day 27 tem 34: Het dak is geplaatst en we reden met de GenCoo's 4x4!



Day 27: maandag 1 aug

Zoals je eerder las, werd er een nieuwe baksteentoren gebakken, deze moest natuurlijk ook verplaatst worden naar voornamelijk de rechtse, verste werf. Maandag hebben we onze krachttraining dus gedaan door de meerderheid van die 2000 bakstenen te verplaatsen. Ze hadden ons gezegd dat Augustus een hete maand zou worden, dit werd al meteen bevestigd, het was snikheet, zeker ook door de weinige wind.

Day 28: dinsdag 2 aug

Normaal gezien zouden we verder baksteentransport doen, maar na een uur ongeveer zei Mr Joseph dat het niet zo dringend was. Omdat het Marilyn en Nico hun laatste volledige dag was en de ultieme gelegenheid om hun "tan" te verzekeren, werd er volop gezond. Ondertussen werden de rode golfplaten op het skelet van het dak vastgetimmerd. Toen Shadreck en Suzanne terug kwamen van de stad waar ze inkopen hadden gedaan en de blog hadden geüploed, zagen ze het dak schitteren van heinde en verre. 's Avonds wachtte ons nog iets waar we al lang nieuwsgierig naar waren: Snakebread. Snakebread is deeg op een stok boven een kampvuur roosteren zodat het een soort hotdog broodje wordt. Dit was zeer gezellig rond het steenkoolkampvuur, en smaakte enorm, zeker met de lekkere groentesalade, met verschillende groenten die we al veel te lang gemist hadden. Worstjes waren onontbeerlijk bij dit topgerecht. Omdat het de laatste avond van Marilyn en Nico was, werd er nog tot laat in de nacht gezongen en muziek gemaakt rond het kampvuur.

Day 29: woensdag 3 aug

Het dak van gebouw één werd vandaag afgewerkt in de voormiddag. Vlak na het middagmaal vertrokken Marilyn en Nico terug naar België, het afscheid was emotioneel, Mr Joseph verdronk in de tranen, ook de kookmeisjes demonstreerden een klaagzang. De groep is nu toch wel magerkes, zo met z'n vijf, de kamer lijkt leger, de tafel zit niet meer zo vol tijdens de maaltijden...
In de namiddag was het dak klaar dus was het tijd voor pleisteren. We konden weer aan het werk, vuil werk want 's avonds zagen we eruit als moddermannetjes. Pleisteren gebeurt in 4 stappen:
1) Pleister op de muur kladden en hopen dat deze blijft hangen. Dit lukte ons niet echt, de werkmannen schenen hier geen moeite mee te hebben en in een mum van tijd hing de muur vol. Nadat de muur volledig beklad was konden we weer meehelpen.
2) Gelijktrekken met een waterpas
3) Oppervlak effenen met een houten plaat met handvat en gaten opvullen met 'matope' (mortel met aarde)
4) Gladmaken met metalen plaat, 'shining'. De muur shinet dan bright like a diamond.






's Avonds hadden we opnieuw geluk, we aten nog eens pasta, dit maal op z'n Malawisch: spaghetti met bonen en de ondertussen goedgekende groene bladgroenten.
Die nacht om 12uur zou Evance zijn verjaardag beginnen. De jongens overtuigden hem om daarom tot 12 uur op te blijven. Rond 23uur kregen ze het idee de oven, die tijdens het bakken van de bakstenen deels werd vernietigd, te herstellen. Tot zover het nachtelijk avontuur.

Day 30: donderdag 4 aug
Vandaag werd er duchtig verder gepleisterd. Naar het einde van de dag toe, kregen we het pleisteren onder de knie. Zoals wel vaker, strooiden de werkmannen met complimenten.
Om de herstelling van de oven en Evance' verjaardag te vieren, werd er pizza gebakken. Aangezien we op voorhand geen inkopen gedaan hadden, bestond de 'saus' uit ketchup, maar opnieuw was het culinair genot groot. Na Shadreck's verjaardag vorige week kon een verrassing voor Evance' verjaardag niet ontbreken. Na de kusamba werd in het geniep een koekjestaart bereid. 's Namiddags had Adam ook een cake gebakken, deze was niet voldoende gerezen maar viel zeker wel in de smaak. Er werd dus rijkelijk "gedessert". 



 Evance was zeer blij en bedankte ons uitvoerig. De koekjestaart met de boter en overdosis aan suiker was zwaar en sommigen moesten een stukje overlaten voor de volgende dag omdat ze het niet opkregen.

Day 31: vrijdag 5 aug
Het pleisterwerk werd verdergezet. Deze keer werden we alleen gelaten, ze vertrouwen onze nieuwgeleerde technieken. Suzanne mocht zelfs de binnenmuur verdermetselen op de primitieve stelling, geen zorgen, ze leeft nog. Tegelijkertijd werden er nieuwe vakwerksystemen getimmerd voor de daken van het tweede gebouw. Deze werden dezelfde dag nog vlot geplaatst.



stukje uit een dagboek:
Ik zit met mijn rug tegen Bram en Ilse's House. Maleni loopt net zingend voorbij. Wandelende kippen en kuikens geven dynamiek aan het statische Afrikaanse sfeerbeeld en zorgen voor (soms al te veel) achtergrondgeluid. Alinafe komt nu tegenover me zitten, in de volle zon, om nootjes te pellen. Ook Maleni komt er bijzitten en probeert met een restantje roze nagellak haar nagels te lakken. Ze hebben toch niet veel.
De gehate haan (elke ochtend opnieuw ... ) links van me verschiet wanneer Ken naast me komt zitten. Ik lees het voorgaande voor en hij lacht goedkeurend. Niet ver achter Ken ligt Black, een middelgroot, zwart-bruin teefje dat zwanger is en waarmee ik inmiddels een vriendschapsband heb opgebouwd. De honden hier zijn mager; ze overleven op de overschotjes van ons eten.

Day 32: zaterdag 6 augustus
Zaterdag werkendag, of toch tot de middag. In de namiddag gingen Leen en Suzanne met Mr Joseph naar een huwelijk in een nabijgelegen dorp, terwijl de jongens iets later naar de Nyau / Shiriza feesten gingen samen met de kokinnen. Het huwelijk was vrij anders dan bij ons. Toen we toekwamen, gingen we een huis binnen waar we een fanta kregen aangeboden. Behalve even naar de bruid en bruidegom gaan kijken die in een busje stapten om 200 meter verder weer uit te stappen, hield het eerste deel vooral wachten in. De mede wachtenden bereidden ons mentaal al voor dat we veel zouden moeten eten, maar na een uur kwamen ze aankondigen dat het eten op was en gaven ze ons een kapotte zak ongekookte rijst ter compensatie 'as a gift' maar we betaalden ervoor, dus zoveel gift was er niet aan. Hierna gingen we naar die plek waar het bruidspaar was uitgestapt, daar stond een enorme massa mensen, dichter bij het bruidspaar werd er volop gedanst en enkele dansers hielden een mand of emmer vast waar dan al dansend geld in werd gegooid. Na wat dansen en opsnuiven van de sfeer in de menigte, gingen we terug uit de meute, ook omdat Suzanne's handtas het bijna begaf onder de ongeveer 2 kg rijst. Na nog wat foto's en een plastik zak te hebben gevonden, keerden we terug naar GenCoo.
Als avondeten stond er dus rijst op het menu, wat werd geapprecieerd door menig maag en darmen.
Toen de buikjes rond waren, gingen de jongens en kokinnen nog uit in de stad waar ze een avontuurlijke avond tegemoet gingen.

Day 33: zondag 7 augustus
Vandaag was een echte "lazy sunday", er was niet echt iets gepland. Wel mocht iedereen met rijbewijs een toertje rijden op de hobbelige omgeving met GenCoo's 4x4. Dit was echt wel leuk en iedereen was geslaagd volgens Shadreck. Niki werd door hem de beste chauffeur bevonden. Behalve wat lezen, dutten en kleren wassen, werd er door Ken en Niki naar de Tarmak road gereden voor wat kleine inkopen, de auto heeft het (waarschijnlijk) overleefd.

Day 34: maandag 8 augustus
Terug werkendag, er werd gepleisterd en gehakt om de speelplaats vrij te maken.  Ken en Niki maakten een kamp in een put waaruit eerder klei voor bakstenen werd ontgonnen. Ken ging er in slapen, tot dat hij een krab achtige spin erin had gevonden. De verhalen over schorpioenen en slangen deden hem ook snel veranderen van gedacht.  De laatste tijd is het terug meer bewolkt en minder heet.


No comments:

Post a Comment