Saturday, July 23, 2016

Day 5 tem 12: Tussen al dat bouwen, toch ook eens 'op vakantie gaan'

Day 5: Zaterdag 9/07

De funderingen raken stilletjes aan af. Omdat de schoolgebouwen op een lichte helling liggen moeten de funderingen opgevuld worden met zand en stenen om de vloer plat te maken. Dit is vrij zwaar en tijdrovend werk. Die avond moesten we tot onze verbazing binnen eten omdat de wind te koud en te hard waaide, ondanks het feit dat we in Afrika zitten. Er werd ons geitenvlees geserveerd. Daarna was het Poker avond met carlsberg bier van de stad. Die smaak was zeer welkom, het bracht ons terug naar ons moederland.

Day 6: Zondag 10/07

Zondag is rustdag, maar vandaag hadden we eerst nog een bezoek aan de chief van de regio op de agenda. Om die te kunnen spreken, moet je hem betalen. Helaas kunnen we daar niet onderuit want als er iets gebeurt heeft zo’n chief veel macht (bvb om lokale disputen uit te vechten). 
We aten vis en in de namiddag zijn we in een naburig dorp gaan voetballen. 
Het was helaas al Peter’s laatste avond en er was een kampvuurtje waarrond we ‘weerwolven’ gespeeld hebben.

Day 6: Maandag 11/07

Bakstenen verplaatsen, non stop. Peter neemt zijn afscheid, Ilse en Bram komen toe. Morgen komt Ken eraan. Adam en Niki gingen mee Peter afzetten aan de luchthaven om daarna in de stad de eerste blog op het internet te zetten. Voor de reis terug kozen ze voor het goedkoopste vervoer: een lichte vrachtwagen, tot de rand vol met passagiers. De spieren zijn al sterker, stapeltjes van 4 of 5 bakstenen gaan al vlotter. 

Day 7: Dinsdag 12/07

Ken komt eraan.
Ken: Na een zeer lange week wachten was het eindelijk tijd voor mij om op het vliegtuig te stappen en naar mijn nieuwe vrienden en naar het Malawisch volk af te reizen. Toen ik aankwam, waren Marilyn, Suzanne en Shadreck me aan het opwachten. Na een tocht met veel bulten en putten in het donker kwamen we aan in het dorp. Ik wist niet goed waar ik me aan kon verwachten en ik vond het erg spannend. Ik zag iedereen terug en ik werd voorgesteld aan de bewakers, Evance en de vrouwen. Toen ik mijn spullen op de slaapplaats had gelegd was het tijd voor het avondeten. Mijn eerste Malawische diner op de malawische manier: nsima met volledige vissen, groentjes én met de handen! Ik had niet verwacht om al meteen zo lekker te eten. Als dit me elke dag zou voorgeschoteld worden, zou ik het niet erg vinden! Na nog een gezellige avond met muziek en praten met de locals was het tijd om te slapen. Mijn plaats was op het bovenste van een stapelbed waar ik in slaap viel met veel zin naar de volgende dag… 

Day 9 : Donderdag 14/07

Vandaag was het de laatste schooldag voor de kinderen van Gencoo. Deze wordt gevierd met een ceremonie voor de kinderen en hun ouders waar veel toespraken gegeven worden en de kinderen toonden wat ze geleerd hebben. Een aantal van de kinderen moesten zich in het engels voorstellen en een aantal dingen herhalen zoals het alfabet. Er wordt hier vreselijk veel van buiten geleerd, maar de kinderen leren ook samen dansen en zingen met de leerkrachten. De lessen lijken heel leuk te zijn voor de kinderen. Daarna moesten de kinderen zinnen herhalen uit de bijbel: “In the begining, God made the heaven and the earth”. Dit was heel raar voor ons om te horen, maar de religie zit hier heel hard ingebakken. 
Vervolgens werden de resultaten bekend gemaakt en worden de kinderen beloond met koekjes, snoepjes en frisdrank voor de goede resultaten. Ook was de ceremonie de uitgelezen kans voor ons om ons project uit te leggen aan de plaatselijke bevolking. Ze waren heel sceptisch geweest toen men hen had verteld dat een groep Europese studenten een school zou komen bouwen maar waren vandaag vol enthousiasme om te zien dat we daadwerkelijk waren gekomen. De ceremonie werd afgesloten met een afscheidsliedje. 
In de namiddag had Adam een culturele uitwisseling georganiseerd over het onderwerp van religie. Hiertoe waren de werkmannen en -vrouwen uitgenodigd om de plaats van religie in hun maatschappij uit te leggen en onze standpunten te horen. De meesten onder hen spreken amper Engels maar gelukkig hadden we Evance om de vertalingen uit te voeren. Na het duidelijk maken dat het niet de bedoeling was elkaar te proberen overtuigen mocht het gesprek beginnen. Het was voor velen de eerste keer dat ze het concept ‘niet geloven in een god’ waren tegengekomen. Tot onze verbazing vonden ze onze standpunten erg grappig in het begin maar waren ze wel geinteresseerd en stelden ze ons vele vragen. Na een interessante uitwisseling namen we afscheid met stevige handshakes en grote glimlachen.



Day 10: Vrijdag 15/07

Om 7 uur ‘s ochtends was iedereen enthousiast wakker om ‘op vakantie te gaan’. Na het ontbijt en het organiseren van de bagage in Shadreck’s jeep en de 4X4 met laadbak van een bevriende chief, kon de rit beginnen. 5 mensen zaten in de laadbak. Een drietal uur later kwamen we toe aan de lodge, die helemaal luxueus bevonden werd vergeleken met onze dagelijkse accomodatie, zeker de echte douche en toilet en elektriciteit werden geapprecieerd. Bovendien lag Lake Malawi aan onze voeten te lonken, het was als de zee, maar dan met zoet in plaats van zout water. Er werd gezwommen, gelezen en gevoetbald, helaas werd bij die laatste activiteit Stan’s teen gebroken, we zitten dus met een kreupele. ‘S avonds werd er gesmuld van eens iets anders dan nsima of rijst, de meesten aten spaghetti of frietjes. Daarna werd er nog ‘uitgegaan’ naar een bar, in de eerste werd er niet gefeest omwille van een begrafenis die dag, maar in de tweede werd er gedanst en gebiljart. Adam testte een tweede soort lokale bier, dat niet zoals het eerste naar maagzuur, maar dit keer naar clash smaakte, met brokjes.



Day 11: Zaterdag 16/07

Enkelen van ons stonden vandaag  extra vroeg op om de zon te zien opkomen boven het meer, helaas was het vrij bewolkt om een spektakel waar te nemen. Het ’english breakfast’ werd buiten geserveerd, met ‘meerzicht’. Na een winderige voormiddag van nog wat voetballen met de enthousiaste lokale kinderen, gingen we iets vroeger dan gepland door naar Shadreck’s geboortedorp. Er werd nog vis gekocht als cadeau voor zijn familie die dan gedurende de hele rit droogde op de motorkap. Aangekomen werden we warm ontvangen en aten we kip. Na wat spelletjes ‘weerwolven’ werd er gevoetbald met de kinderen. Algauw viel de avond en gingen we op tijd slapen om de dag erop op tijd op te staan om op safari te gaan. ‘S nachts waren de huilende en blaffende honden omwille van een hyena de stoorzenders, evanals Niki, ons eigen varkentje. 

Day 12: Zondag 7/07

Om 6 uur ‘s ochtends ontbeten we om op tijd naar het safaripark te rijden. Rond 10uur kon het echt beginnen. Er werden vooral veel waterbokken en Iùpala’s gespot en af en toe een aapje, de Savanne was knap en er waren ook veel indrubwekkende bomen zoals baobab’s, ‘sausage trees’ en kronkelende bomen. Veel bomen waren ook uitgetrokken door olifanten, en ook hun kaka verried dat ze niet ver meer konden zijn. Nadat we de eerste twee olifanten gezien hadden, hoera!, zagen we ook verdoofde olifanten in een truck passeren om getransporteerd te worden naar een ander safaripark. Onze gids werd getipt over een troep olifanten wat verder aan de rivier en dus reden we in volle vaart daarheen. Bijna verwonderlijk dat niemand uit de laadbak getotterd is. Onze race was wel effectief want wat later zagen we effectief een hele kudde. Nog wat later zagen we Kudu’s, nijlpaarden en wat vreemde vogels. Tijdens de middagpauze stal een aapje een pak koekjes van ons.

2 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. Stan, hoe gaat het intussen met uw teen?
    Michèle

    ReplyDelete